Μήπως τα "κακά πλαστικά" είναι στο μυαλό μας;

[νικος]

Να πω και εγω την αποψη μου που ειμαι σχετικα καινουργιος στο παραδοσιακο ξυρισμα. Πριν χρησιμοποιουσα μια mach 3 αλλα παντα με σαπουνι και πινελο. Δεν ειχα κανενα προβλημα απο ερεθισμους ή οτι αλλο και εξισου ας πουμε καλο ξυρισμα. Το πραγμα αλλαξε απο την ωρα που σας βρηκα και πηρα την πρωτη μου de (34). Αλλαξε ολη η φιλοσοφια στο ξυρισμα, εγινε πιο ευχαριστο, πιο ενδιαφερον, σταματησε να ειναι μια μηχανικη πραξη μια αναγκαια συνηθεια, εγινε απολαυση. Αν το δης καθαρα σαν ξυρισμα χωρις την ολη φιλοσοφια δεν εχει ( σε εμενα τουλαχιστον ) τεραστια διαφορα, εχει αλλα οχι τεραστια. Δεν ξερω τωρα που θα μπω σιγα-σιγα στα μαχαιρια ποση διαφορα θα δω. Θα συμφωνησω με τον Νικο οτι τελικα δεν συγκρινονται. Και φυσικα δεν το βλεπω να ξαναγυρναω πισω

[Vassilis]

Θα διαφωνήσω με τους μισούς από παραπάνω για τα κοινά ξυραφάκια.
Αρχικά να σας πω ότι ξυρίζομαι με DE τα τελευταία 3 χρόνια με ένα διάλειμμα 1 έτους που άφησα γενειάδα.
Τα συστημικά ξυραφάκια τα παράτησα όταν αναγκάστηκα στο στρατό να ξυρίζομαι καθημερινά.
Ναι μεν μπορεί να ξυριζόμουνα μέσα σε 4' (εκ των οποίων τα 2' το ξεστούμπωνα από τις τρίχες),

ΑΛΛΑ..
-Ερεθιζόμουν σε σημεία χωρίς ιδιαίτερο λόγο.
-Το ξύρισμα ήταν σαν ένα μόνο πέρασμα με DE.
-Δεν ένιωσα ποτέ ''καθαρός'', πως να το πω.. Αυτή την αναζωογόνηση που σου δίνεται μετά από ένα καλό ξύρισμα.
-Πίεζα πολύ στο πρόσωπο με αποτέλεσμα να κόβομαι στο πιγούνι ή να μένω αξύριστος. (θα μου πει κανείς τι κάνω τώρα.. Τώρα περνάω από 3ς κατευθύνσεις το ξυράφι και κάνει αρκετά καλή δουλειά)

Τέλος να υπενθυμίσω πως στο τέλος άμα έμενε αξύριστο κανένα σημείο και ξαναγυρνούσα αυτή η μπλε ταινία άφηνε πάνω μια γλίτσα... ΜΠΛΙΑΑΑΧ

[morisonhotel]

νομιζω οτι τα ζιλετ τα μπλε ειναι οτι καλυτερο πολυ καλο ξυρισμα και πολυ οικονομικα.αλλα δουλευω με μια μερκουρ,42c.ο λογος? απλα η διαδικασια.η αναμνηση απο τον συνχωρεμενο τον πατερα μου.η ασχολια ο χρονος.το παρελθον.οι μνημες.δεν μενω στο ξυρισμα,στο αποτελεσμα μονο.ειναι ολα τα παραπανω. :thnx

[morisonhotel]

Όσα ήθελα να πω, πρόλαβε και τα είπε ο Αντώνης.

Ξυριζόμουν με Mach3 περίπου 10 χρόνια, και μάλιστα την χρησιμοποιούσα στον στρατό αλλά και όταν δούλευα σε ένα ξενοδοχείο, οπότε και σηκωνόμουν το πρωί στις 5:30 για να κάνω ντούζ και να ξυριστώ. Κάθε πρωί. Το μόνο πρόβλημα που είχα παρατηρήσει, ήταν ίσως κάποιος ερεθισμός όταν πάλιωνε το ανταλλακτικό. Δηλαδή, μια φορά το δίμηνο και αν.

Με ένα safety πετυχαίνω εξίσου καλό αποτέλεσμα σε περισσότερο χρόνο. Αυτός όμως ο χρόνος είναι δικός μου. Τον περνάω μπροστά στον καθρέφτη, με άδειο το μυαλό από όλες τις σκέψεις.

Αν έχω αφορίσει τα πλαστικά και τα πολλαπλών λεπίδων, δεν είναι γιατί μου προσέφεραν κακό ξύρισμα. Αλλά γιατί είναι κυρίως προϊόντα της διαφήμισης και του μάρκετινγκ. Είναι προϊόντα μιας άλλη κουλτούρας που όσο μπορώ, την αφήνω έξω από την ζωή μου.

Πέρα από όλα αυτά, με το ΠΞ έχω και άλλα προσωπικά οφέλη. Έχω διαβάσει και μάθει πολλά πράγματα για μέταλλα, ξύλα και τρίχες (μην γελάτε). Έχω γνωρίσει ανθρώπους που ποτέ δεν θα γνώριζα διαφορετικά. Ανθρώπους που με τα λεγόμενα τους, έστω και χωρίς να το θέλουν, με κάνουν να θέλω να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος.

Καταλήγοντας, για να απαντήσω στην τελευταία ερώτηση του Απόστολου, ακόμα και χειρότερο να ήταν το ξύρισμα με DE, πάλι θα το προτιμούσα .

Φωτακα, φοβερο κειμενο με πολλες αληθειες. Εγραψες. :eek

[Petros.Mp]

Ας γραψω τι μας βομβάρδισαν σχετικά με το ξυρισμα:
-οσες περισσότερες λεπιδες είχε ένα ξυράφι τόσο αποτελεσματικό και απολαυστικό θα ειναι το ξυρισμα(Mach 2, Mach 3, Quattro κτλ)
-οι αφροι ξυρισματος αντικαταστάθηκαν από τα gel ξυρισματος τα οποία θεωρούνταν κορυφή στην προετοιμασία των τριχων.
Τα παραπάνω σε βομβαρδισμό διαφημίσεων με τον ατριχο ! χαμογελαστό άνδρα να κρατάει την γλιτσα-gel, την πλαστικούρα και να ξυριζεται μπροστά από τον καθρέπτη.

Και μετά ήρθε το αξυριστο look... Περιοδικα, διαφημισεις γεματα αξυριστους! Αξυρισια 2, 5 ,25 ημερών σαν τον βελουχιωτη που κάνουν τον άνδρα Sexy, γιατί να πετάς λεφτά σε ανταλλακτικά ;πάρε μια trimmer και μια φορα τη βδομάδα σε 5 λεπτά καθαρίσες !

Ολα τα παραπάνω χώρις να βγάζω την ουρά μου απέξω με επηρέασαν και τα θεωρούσα σωστά μέχρι που έψαχνα εναλλακτική λύση στο ξυρισμα λογω των παρακάτω :
-Γιατι τα ξυραφια με 34556788 λεπιδες πάντα στουμπωνανε;;; Αντε καθάρισε τα μετα, πόση ώρα έχω φάει να ξεστουμπωνω...
-Οταν έβγαινε το πλαστικό από το ανταλλακτικό αυτό το μπλε, γιατί το ξυρισμα ήταν πάντα άθλιο με ερεθισμους και κόκκινηλες;; Πάντα μου έβγαινε μετά τα 2 ξυρισματα...
-τιμή ! 5 ανταλλακτικά 12€ no comment...
-Πάμε στον αφρό, gel, ποτέ μα ποτέ δεν μου μαλακωσαν τα γενια, προετοιμασια;;;το αλλο με τον τοτο το ξερετε;Τα θεωρούσα άχρηστα μιας και δεν έβρισκα κανένα της προκοπής, εδώ εξαιρείται ο αφρος καραβάκι που μου έδωσαν στο στρατό.
-Αξυρισια : έκτος που φαινομουν ως σύντροφος του Αρη, Τσέ γκεβαρα και παει λέγοντας όταν έπρεπε να ξυριστω λόγω γάμου, βαπτισης, εξόδου, το πρόσωπο ήταν σαν της μάιμους τον ...
-Το trimmer ποτέ δεν καθάριζε το πρόσωπο οπότε ποτέ δεν είχα την αίσθηση φρεσκαδας, αναζωογόνησης ενός καθαρού ξυρισματος.

Το αποτέλεσμα από όλα αυτά ήταν ένα πρόσωπο με κόκκινηλες και ερεθισμους όταν ξυριζομουν ενώ με το trimmer επειδή το πίεζα παρα πολυ να πάρει καλά τις τρίχες, στο πηγουνι μου επαθα μόλυνση και κατέφυγα σε γιατρό για αγωγή. Μετά την αγωγή μου πρότεινε να ξυριζομαι ψιλοτακτικα σε μπαρμπερη γιατί θα μου έκανε παρά πολύ καλό στην επιδερμιδα το ξυράφι και το πινέλο.
Την συνέχεια την ξέρετε ψάξιμο στο διαδίκτυο για παραδοσιακό ξυρισμα σε μπαρμπερη και μου εμφανίστηκε το φόρουμ.

[NikosX]

Ξεκινησα το 1973-74 το ξύρισμα με πινέλο-σαπούνι και μηχανή Gilette DE, open comb, του πατέρα μου. Ζόρικη μηχανή.
Περίπου εκείνη την εποχή βγήκαν τα Bic μιας χρήσης. Τα δοκίμασα. Ηταν πιο εύκολα από τη λεπίδα Astor σε open comb μηχανή για τα εφηβικά μου γένια.
Το 1975-76 περίπου πήρα μια Gilette Κnack, την οποία έχω ακόμη, πολύ εύκολη μηχανή. Καλύτερη από τα Bic. Πάντα πινέλο χοίρου και κρέμα, συνήθως Noxzema, Kolynos, Nivea, ό,τι υπήρχε στην ελληνική αγορά.
Στη δεκαετία '80 και μετά έκανα ένα διάλειμμα, με Sensor, Mach, Mach2. Νομίζω η Sensor ήταν η καλύτερη με VfM. Πολύ σύντομο διάλειμμα και με αφρό Noxzema.
Διαπίστωσα ότι σταδιακά αυξανόταν το κόστος ανταλλακτικών χωρίς βελτίωση στο ξύρισμα.
Ξαναγύρισα στην Knack. Ενας φίλος μου χάρισε την παλια του Fat Boy.

Τώρα που έχω δοκιμάσει καμιά 15αριά μηχανές DE αλλά και καμπόσες πλαστικές, μπορώ να πω ότι για αρχάριους, για βιαστικούς και για ταξίδια οι πλαστικές έχουν πλεονέκτημα.
Ο έμπειρος μπορεί να ξυριστεί γρήγορα και με DE. Πάντως κι εγώ που είμαι βετεράνος, συχνά κάνω μικροψίματα λόγω ευαίσθητης επιδερμίδας, αλλά δεν δίνω σημασία πια.
Στο θέμα κόστους οι πλαστικές είναι κλοπή, είσαι υπόδουλος του μάρκετινγκ της Gilette.
Δεν έχω καμία εμπειρία από μαχαίρι. Θα ήθελα, αλλά διστάζω, κυρίως για θέματα τεχνικής.

Εν κατακλείδι, η ουσία του παραδοσιακού ξυρίσματος νομίζω βρίσκεται στην τελετουργία: πλύσιμο, αφρισμός με πινέλο και σαπούνι/κρέμα, περιποίηση άφτερ. Το ξυράφι συμμετέχει λιγότερο στη συνολική εμπειρία.

[crusader]

Εχθρός του καλού είναι το καλύτερο και το ΠΞ είναι καλύτερο ως εμπειρία χωρίς τα πλαστικά ξυραφάκια μιας χρήσης, αυτό τουλάχιστο βλέπω εγώ ως νέος στο χώρο.

[zakman35]

Πιστεύω πως όλα τα εργαλεία (πλαστικά, DE, shavette, φαλτσέτα) κάνουν αυτό που υπόσχονται, ξυρίζουν,
όλα έχουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους.

Π.χ. τα πλαστικά προσφέρουν ένα γρήγορο άνετο ξύρισμα που σε κάποιες περιπτώσεις είναι μονόδρομος.
Τα DE, φαλτσέτες κτλ. είναι πιο απολαυστικά σαν εμπειρία και ίσως σε κάποιες περιπτώσεις να προσφέρουν πιο βαθύ ξύρισμα, αλλά πρέπει να μάθεις να τα χρησιμοποιείς σωστά και κυρίως να Μην Βιάζεσαι.

Τώρα το θέμα του χαμηλού κόστους του ΠΞ σε σχέση με τα πλαστικά, ισχύει μόνο στην περίπτωση που κάποιος αγοράσει Μία μόνο μηχανή και τα ξυραφάκια που του ταιριάζουν. Αντίθετα αν αρχίσεις να ψάχνεσαι αγοράζοντας διάφορες μηχανές και διάφορα ξυραφάκια (που τα περισσότερα δεν θα χρησιμοποιήσεις) τότε το κόστος θα είναι σίγουρα υψηλότερο από τα πλαστικά.

Πρόσφατα από περιέργεια αγόρασα μια πεντάδα πλαστικά dual blade της Wilkinson τα οποία είχε προσφορά στο super market προς 1,8 € η πεντάδα. Χρησιμοποίησα το πρώτο ξυραφάκι για 4 ξυρίσματα με εξαιρετικά αποτελέσματα, αλλά η αίσθηση δεν ήταν αυτή του DE. Το ίδιο τεστ έχω κάνει και με Mach3, πάλι με εξαιρετικά αποτελέσματα αλλά όχι την ίδια αίσθηση - ευχαρίστηση που δίνει το DE.

Συνοψίζοντας, πιστεύω πως όλα τα "εργαλεία" έχουν λόγο ύπαρξης, αρκεί να τα χρησιμοποιήσεις όπου και όπως τους πρέπει.

Χάρης.

[Antonis]

Ποια η γνώμη των νεότερων μελών μας;

[nik16v]

:offtopic Αντώνη τον αποζητάς το καλό το λόγο σαν διαχειριστής του φόρουμ να σου λέμε ότι μας έσωσες, ε; :megagrin :btt2

Όλα έχουν υπερ και κατά. Τα πλαστικά και ο αφρός ταχύτητα και ευκολία χωρίς πολλά συμπράγκαλα, αλλά ρίχνεις την ποιότητα.
Το παραδοσιακό ξύρισμα θέλει λίγο παραπάνω χρόνο και λίγο χρήμα στο ξεκίνημα για αγορά μηχανής, πινέλου. 40€ και κάτω λέμε τώρα μαζί με κρέμα και λεπίδες. Εμένα πάντως ο λαιμός δεν ερεθίζεται όπως με τα πλαστικά ή συστημικά ξυράφια. Θυμίζει μια άλλη εποχή και αυτό είναι που μου αρέσει.
Δες το και από την άλλη πλευρα ότι είμαστε σε ένα φορουμ που ασχολούμαστε με λεπίδες, ξυράφια, μηχανές, πινέλα κλπ. Σε πόσους θα το πεις και δε θα σε χλευάσουν. Όχι από κακία αλλά από άγνοια και διαφορά φιλοσοφίας κυρίως.
Πάει ένας έξω για καφέ να συναντήσει το πρόσωπο και ξυρίζεται μόνο και μόνο για να μην του την πει. Πάει και ο δεύτερος φρεσκοξυρισμένος παραδοσιακά κλπ είναι η διαδικασία αυτή που του αρέσει πρωτίστως. Είναι ήδη χαρούμενος και νιώθει υπέροχα χωρίς να συναντήσει κανέναν.
Δεν ξέρω αν γίνομαι σαφής; Πως ξυπνάς κάτι πρωινά και λες "Η ζωή είναι ωραία" και το μεταδίδεις και στους άλλους μόνο και μόνο που χαμογελάς.
Εγώ πάντως είδα όντως διαφορά στην ποιότητα αδιαμφισβήτητα.
Τα "κακά πλαστικά" υπάρχουν όσο κάποιοι αποδέχονται την μετριότητα.