Τεχνολογία υπέρ ή κατά...

[macho]

nokia.τεχνολογια περασμενου αιωνα.δεν με ενδιαφερουν τα κινητα.πριν μερικα χρονια ζουσα περιφημα και χωρις αυτα.η τεχνολογια(οπως εξελισεται)μου προκαλει αποστροφη και απεχθεια.τηλεοραση βλεπω 3-4 αντε 5 φορες το χρονο.απο pc τα βασικα.αυτοκινητο αναγκαιο κακο.γιναμε σκλαβοι με την θεληση μας.
βασικα οι ανθρωποι πριν απο 100 χρονια ζουσαν πολυ καλυτερα.μονο που δεν το γνωριζαν. :eek :dash

[digibill]

nokia.τεχνολογια περασμενου αιωνα.δεν με ενδιαφερουν τα κινητα.πριν μερικα χρονια ζουσα περιφημα και χωρις αυτα.η τεχνολογια(οπως εξελισεται)μου προκαλει αποστροφη και απεχθεια.τηλεοραση βλεπω 3-4 αντε 5 φορες το χρονο.απο pc τα βασικα.αυτοκινητο αναγκαιο κακο.γιναμε σκλαβοι με την θεληση μας.
βασικα οι ανθρωποι πριν απο 100 χρονια ζουσαν πολυ καλυτερα.μονο που δεν το γνωριζαν. :eek :dash

Μαχο, μπορει να μας φαινονται ολα πιο αθωα τοτε, αλλα πριν 100 χρονια θεριζε η φυματιωση, η πλειοψηφια του απλου κοσμακη δουλευε 15 ωρες τη μερα για ενα ξεροκοματο ή γινοταν σκονη στα μετωπα του Α Παγκοσμιου, εμενε σε αθλιες εργατουπολεις γυρω απο εργοστασια και ζητημα ειναι αν ο μεσος κατοικος δυτικου κρατους ειχε δει εστω την πρωτευουσα του απο κοντα.
Η τεχνολογια εχει λυσει πολλα προβληματα, εχει δημιουργησει και πολλα αλλα... Το ζητμα ειναι να μας υπηρετει κι οχι να την υπηρετουμε: μπορεις πχ να εχεις smartphone, αλλα να μην το αλλαζεις καθε 6 μηνε και να μην κρεμεται απο το αυτι σου σα σκουλαρικι! Εμενα πχ το ταμπλετ μου εχει λυσει τα χερια (σε ζητηματα μελετης, ερευνας κλπ) , αλλα εχω το ιδιο εδω και 2,5 χρονια και, αν παω διακοπες και το ξεχασω, δε θα στεναχωρηθω κιολας... :-P

Υγ: Η αναποληση του παρελθοντος, ως εποχη καλυτερη ή πιο αθωα κλπ, αποτελει τυπικο χαρακτηριστικο μετανεωτερικων κοινωνιων σε κριση: οταν η ζωη μας οπως την ξεραμε καταρρεει, αναζητουμε ασφαλεια σε νοητους κοσμους που τους νιωθουμε δικους μας, μεσω των αφηγησεων των δικων μας ή της ιστοριας που εχουμε διαβασει. Εξαλλου γνωριζουμε την εξελιξη του παρελθοντος και δεν υπαρχει ο φοβος του αγνωστου• το παρον ομως κυλαει προς ενα αγνωστο μελλον...

[macho]

Βασιλη θα συμφωνησω μαζι σου για το παρελθον.παρολα αυτα ασχετα με τι ειχαν και το τι εκαναν(ασθενειες,πολεμοι,πεινα κτλ)πιστευω οτι η ζωη ηταν πολυ πιο καλη και το κυριοτερο πιο απλη.ο παππους μου καπνιζε μια ζωη,επασχε απο φυματιωση και πεθανε στα βαθεια γεραματα.το ιδιο και οι υπολοιποι προγονοι μου.ολοι ειχαν περασει ασθενειες,πεινες,πολεμους και αλλα πολλα που δεν αφορουν το παρον.παρολα αυτα ειχαν καθαρη συνειδηση και ανεξαντλητη ελπιδα και προσμονη για το μελλον.εχω την εντυπωση οτι δεν ισχυει το ιδιο και τωρα.στα ματια της μεγαλυτερης μεριδας των ανθρωπων που συναναστρεφομαι βλεπω μονο απογοητευση και απογνωση.και μιλαω για ανθρωπους 20-25 χρονων.δυστυχως πιστευω οτι η τεχνολογια δεν ειναι πλεον συμμαχος αλλα περισσοτερο εχθρος και εμποδιο στα ονειρα και τις ελπιδες μας.

[digibill]

Εχεις δικιο σε αυτα που λες Μαχο, ομως δε νομιζω οτι οφειλονται κυριως στην τεχνολογια. Ισως παλιοτερα ηταν καπως πιο ευκολο να διατηρησει κανεις καθαρη κριση, λογω της μικροτερης πληροφορησης που δεχοταν. Ο βομβαρδισμος εικονων - γεγονοτων - πληροφοριων που δεχομαστε σημερα ειναι ο κυριος υπευθυνος για την θολωση της κριτικης μας ικανοτητας και για την αισθηση αποπροσανατολισμου που κυριευει τις συνειδησεις μας. Ειναι ισως πιο δυσκολο σημερα, αλλα παντως παραμενει εφικτο -και αναγκαιο- να μπορει να ξεχωριζει κανεις τι ειναι ση,αντικο στη ζωη και τι οχι. Απο εκει ξεκινουν και καταληγουν ολα.

[andreas]

Επειδή ξεκίνησε μία πολύ ωραία κουβέντα την μετέφερα εδώ για να συνεχιστεί και να μην μπερδευτεί με την on topic συζήτηση...

[sperman]

εγω εχω να πω οτι η εξελιξη της τεχνολογιας καποια στιγμη θα οδηγησει στην ελειψη θεσεων εργασιας γιατι θα τα φτιαχνουν ολα μηχανες,αυτο εχει και πολιτικες διαστασεις και οτι η ιατρικη τεχνολογια θα μας οδηγησει στην ευγονικη δηλαδη θα ερθει η στιγμη που οι γονεις θα μπορουν να καθοριζουν αυτοι τα χαρακτηριστικα των απογονων τους αυτο θα εχει ως αποτελεσμα ολοι να μοιαζουν μεταξυ τους

[macho]

αυτο που αναφερεις sperman ,υπαρχουν ηδη αναφορες οτι γινεται εργαστηριακα.τωρα τοκατα ποσο αυτο αληθευει δεν το γνωριζω.θα συμφωνησω παντως οτι η τεχνολογια δεν χρησιμοποιειται πλεον προς την θετικη κατευθυνση(δηλ.να βοηθαει τον ανθρωπο) αλλα εχει εκτραπει προς το συμφερον των ολιγων.εχω καποιες αποροιες:αφου πλεον ειμαστε ετοιμοι να κατακτησουμε αλλους πλανητες,ισως και γαλαξιες,δεν μπορουμε να βρουμε το φαρμακο για τον καρκινο;η μηπως για καποιους -λιγους εχει ηδη βρεθει ;και τελος δεν μπορουμε να βρουμε ενα τροπο ωστε να ζουμε ολοι αρμονικα μεταξυ μας(χωρις πολεμους,πεινα,δυστυχια) πανω σε αυτον το πλανητη;

[digibill]

εγω εχω να πω οτι η εξελιξη της τεχνολογιας καποια στιγμη θα οδηγησει στην ελειψη θεσεων εργασιας γιατι θα τα φτιαχνουν ολα μηχανες,αυτο εχει και πολιτικες διαστασεις και οτι η ιατρικη τεχνολογια θα μας οδηγησει στην ευγονικη δηλαδη θα ερθει η στιγμη που οι γονεις θα μπορουν να καθοριζουν αυτοι τα χαρακτηριστικα των απογονων τους αυτο θα εχει ως αποτελεσμα ολοι να μοιαζουν μεταξυ τους

Τόσο μακροπρόθεσμες προβλέψεις είναι παρακινδυνευμένες... Στην πράξη τα πράγματα καθορίζονται από πάρα πολλούς παράγοντες.

Παράδειγμα; Μετράμε ήδη έναν αιώνα απίστευτης τεχνολογικής ανάπτυξης. Από τη μία όντως έχουμε φτάσει σε επίπεδα τεχνολογικών εφαρμογών που κανείς δεν φανταζόταν στις αρχές του 20ου αι, από την άλλη όμως (και παρά τις αντίστοιχες και τότε προβλέψεις) άνθρωποι εξακολουθούν να κατασκευάζουν πράγματα, θέσεις εργασίας εξακολουθούν να υπάρχουν και -να κάτι που δεν μπορούσε να προβλέψει κανείς πριν 50 χρόνια- ξαναδημιουργείται ζήτηση και αγορές για χειροποίητα προϊόντα!
Να το πάω ακόμα παραπέρα; Έχουμε πλέον παραδείγματα που η τεχνολογική ανάπτυξη όχι μόνο δεν οδήγησε στην κατάργηση της χειρωνακτικής παραγωγής, αλλά μάλιστα επανέφερε την οικιακή βιοτεχνία (αυτό που ονομαζόταν "μανιφακτούρα" στα τέλη του φεουδαλισμού και στα πρώιμα στάδια καπιταλιστικής ανάπτυξης): το διαδίκτυο γενικότερα (είτε μέσω e-shop, είτε με πλατφόρμες όπως πχ το etsy) δίνει τη δυνατότητα σε χειρωνάκτες - βιοτέχνες να διαθέσουν τις χειροποίητες δημιουργίες τους σε μια αγορά που διψάει για "ψαγμένα", χειροποίητα, εξατομικευμένα προϊόντα!

Αυτό που μέχρι σήμερα παρατηρείται είναι πως η τεχνολογική ανάπτυξη δεν έφερε ούτε το τέλος των ανθρώπινων θέσεων εργασίας, ούτε και την πτώση της φορντικής βιομηχανικής παραγωγής.Αντίθετα, έφερε ανακατατάξεις, τόσο γεωγραφικές (στην παγκόσμια κατανομή της εργασίας) όσο και οικονομικο-κοινωνικές, με την ανάδυση νέων τομέων εργασίας και την πτώση άλλων, διαφορετικών σε κάθε κοινωνία: οι πρώην κραταιές μεγα-βιομηχανουπόλεις της Δύσης έχουν περιοριστεί δραστικά, ενώ (στον ανεπτυγμένο κόσμο) αναδύθηκε κυρίως ο τεταρτογενής τομέας (υπηρεσίες και ειδικά υπηρεσίες που σχετίζονται με τη νέα ευελιξία του κεφαλαίου). Από την άλλη, κραταιές βιομηχανίες αναδύθηκαν σε πρώην υπανάπτυκτες περιοχές (ΝΑ Ασία, Κίνα), στις οποίες εν μέρει οφείλεται και η βιομηχανική πτώση του δυτικού κόσμου (πχ η Ιαπωνική ωρολογοποιεία οδήγησε σε κατάρρευση την αντίστοιχη ελβετική μετά το 1980, ενώ τυπικότερο όλων είναι το παράδειγμα στην αυτοκινητοβιομηχανία: το Ντιτρόιτ κατέρρευσε, η Toyota και οι συγγενείς Ιαπωνικές εταιρείες αναδύθηκαν).

Μέσα σε όλες αυτές τις ανακατατάξεις ισοσταθμίζεται η χασούρα για τον απλό κοσμάκη; (δλδ δημιουργούνται τόσες νέες θέσεις εργασίας, όσες καταργούνται λόγω της τεχνολογικής μεταβολής;)

Το ερώτημα είναι πολύ απλοϊκό για να μπορεί να έχει μια σαφή και ρεαλιστική απάντηση - δεν ανταποκρίνεται στην περιπλοκότητα των αλλαγών που συμβαίνουν. Αυτό που εγώ θα έλεγα, μετατοπίζοντας λίγο το πεδίο του προβληματισμού, είναι πως σε παλιότερες εποχές τέτοιου είδους παγκόσμιες οικονομικές ανακατατάξεις αναγκαστικά συνοδεύονταν από εκτεταμένες πολεμικές επιχειρήσεις και συγκρούσεις (σε όλους τους μεγάλους πολέμους, από τον 100νταετή, μέχρι τους αποικιακούς ανταγωνισμούς και τους 2 παγκόσμιους, στην λίστα των αιτίων τους οι οικονομικοί ανταγωνισμοί και ανακατατάξεις είναι πολύ ψηλά). Με άλλα λόγια, οι οικονομικοί μετασχηματισμοί μέχρι πρώτινος οδηγούσαν το πλεόνασμα της εργατικής δύναμης σε καταστροφή στα πεδία των μαχών. Σήμερα τουλάχιστον αυτό δεν συμβαίνει στον ίδιο βαθμό... Το αύριο, κανείς δεν μπορεί να το προκαταβάλει, καθώς η μπίλια της ιστορίας των κοινωνιών δεν κάθεται πάντα εκεί που την περιμένουμε...